کد مطلب:162428 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141
صالح تمیمی
ابو سعید شیخ صالح بن علی معروف به شیخ صالح تمیمی، به سال 1218 ه.ق. در كاظمیه به دنیا آمده و به سال 1261 ه.ق. در همان شهر وفات یافته و دفن شده است.
1.قساورة یوم القراع رماحهم
تكفلن ارزاق النسور القشاعم
2. مقلدة من عزمها بصوارم
لدی الروع امضی من حدود الصوارم
3. اشد نزالا من لیوث ضراغم
و اجری نوالا من بحور خضارم
4. غدا ضاحكا هذا و ذا متبسما
سرورا و ما ثغر المنون بباسم
5. و ما سمعت اذنی من الناس ذاهبا
الی الموت تعلوه مسرة قادم
6. كأنهم یوم الطفوف و للظبا
هنالك شغل شاغل بالجماجم [1] .
7. رجال طلقوا الدنیا و من ذا
صبا لطلاق كاعبة النهود
8. دعاهم نجل قاطمة لیوم
یشیب لذكره رأس الولید
9. كأن رماحهم تتلوا علیهم
لصدق الطعن اوفوا بالعقود
10. اذا ما هز عسال تصابوا
كما یصبی الی هز القدود
11. فلیس یصافح الحوراء الا
فتی یهوی مصافحة الحدید [2] .
1. آنها در روز جنگ ماند شیرهایی بودند كه نیزه هایشان رزق كركسهای بزرگ را تأمین می كرد.
2. در هنگام جنگ، عزم و اراده ای را همانند شمشیر به خود بسته بودند كه (این اراده) از لبه های شمشیرهایشان تیزتر و استواتر بود.
3. مبارزه ی آنها با دشمنان از مبارزه ی شیران خشمگین، سخت تر و قدرت آنها در جنگ مانند دریای طوفانی بود.
4. چهره های آنان خندان و متبسم و شادمان بود. ولی مرگ با قیافه ی خشمگین به سوی آنان می شتافت.
5. هیچ گاه نشنیده ام كه گروهی از مردم چنین شادمان به استقبال مرگ بروند، گویی كه از مسافر عزیزی استقبال می كنند.
6. گویی آنان در طف با لبه ی تیز شمشیرها به جدا كردن جمجمه های دشمن، سخت مشغول بودند.
7. آنها مردانی بودند كه دنیا را طلاق دادند. غیر از آنها چه كسی می تواند دختری زیبا روی را طلاق دهد.
8. پسر فاطمه (س) آنها را برای روزی فرا خواند كه یاد آن، طفل را پیر می كند.
9. چون با خلوص نیت می چنگیدند گویی نیزه ها به آنها می گفتند: به عهدتان وفا كنید.
10. حركت نیزه ها در نظر آنان همانند رقص زیبارویان بود.
11. با حوریان بهشتی كسی مصافحه و دیدار نمی كند مگر جوانمردی كه با آهن(شمشیر و نیزه) مصافحه نماید.
1.قساورة یوم القراع رماحهم
تكفلن ارزاق النسور القشاعم
2. مقلدة من عزمها بصوارم
لدی الروع امضی من حدود الصوارم
3. اشد نزالا من لیوث ضراغم
و اجری نوالا من بحور خضارم
4. غدا ضاحكا هذا و ذا متبسما
سرورا و ما ثغر المنون بباسم
5. و ما سمعت اذنی من الناس ذاهبا
الی الموت تعلوه مسرة قادم
6. كأنهم یوم الطفوف و للظبا
هنالك شغل شاغل بالجماجم [1] .
7. رجال طلقوا الدنیا و من ذا
صبا لطلاق كاعبة النهود
8. دعاهم نجل قاطمة لیوم
یشیب لذكره رأس الولید
9. كأن رماحهم تتلوا علیهم
لصدق الطعن اوفوا بالعقود
10. اذا ما هز عسال تصابوا
كما یصبی الی هز القدود
11. فلیس یصافح الحوراء الا
فتی یهوی مصافحة الحدید [2] .
1. آنها در روز جنگ ماند شیرهایی بودند كه نیزه هایشان رزق كركسهای بزرگ را تأمین می كرد.
2. در هنگام جنگ، عزم و اراده ای را همانند شمشیر به خود بسته بودند كه (این اراده) از لبه های شمشیرهایشان تیزتر و استواتر بود.
3. مبارزه ی آنها با دشمنان از مبارزه ی شیران خشمگین، سخت تر و قدرت آنها در جنگ مانند دریای طوفانی بود.
4. چهره های آنان خندان و متبسم و شادمان بود. ولی مرگ با قیافه ی خشمگین به سوی آنان می شتافت.
5. هیچ گاه نشنیده ام كه گروهی از مردم چنین شادمان به استقبال مرگ بروند، گویی كه از مسافر عزیزی استقبال می كنند.
6. گویی آنان در طف با لبه ی تیز شمشیرها به جدا كردن جمجمه های دشمن، سخت مشغول بودند.
7. آنها مردانی بودند كه دنیا را طلاق دادند. غیر از آنها چه كسی می تواند دختری زیبا روی را طلاق دهد.
8. پسر فاطمه (س) آنها را برای روزی فرا خواند كه یاد آن، طفل را پیر می كند.
9. چون با خلوص نیت می چنگیدند گویی نیزه ها به آنها می گفتند: به عهدتان وفا كنید.
10. حركت نیزه ها در نظر آنان همانند رقص زیبارویان بود.
11. با حوریان بهشتی كسی مصافحه و دیدار نمی كند مگر جوانمردی كه با آهن(شمشیر و نیزه) مصافحه نماید.
[1] اعيان الشيعه، ج 7، ص 371.
[2] همان ص 372-371.